Return Stacking. RSSY – Futures Yield (Carry) w połączeniu z akcjami
Dzisiejszy wpis jest kontynuacją serii o instrumentach inwestycyjnych z grupy Return Stacking. 28 maja 2024 roku w Stanach Zjednoczonych zadebiutował nowy instrument RSSY “Return Stacked® U.S. Stocks & Futures Yield ETF”. Postaram się w prosty sposób pokazać co kryje się pod spodem takiego ETF-a i co się stanie gdy dodamy go do naszego portfela. Jeśli interesują cię inne ETF-y z grupy Return Stacking to zajrzyj do poprzednich wpisów o RSST i RSBT oraz NTSX.
Return Stacking w wykonaniu RSSY
Return Stacking oznacza wykorzystanie dźwigni finansowej w celu uwolnienia kapitału, który może być wykorzystany do alokacji w inne aktywa. W przypadku ETF-a RSSY zastosowana dźwignia to 200%. Oznacza to, że za każdego zainwestowanego przez nas dolara otrzymujemy ekspozycję 1$ na amerykańskie akcje i dodatkowo 1$ inwestowany jest w strategię Managed Futures Yield inaczej zwaną “Carry”.
Pierwsza część strategii RSSY, czyli 100% ekspozycji na akcje największych amerykańskich spółek jest dość oczywista i realizowana jest przez inwestycje np. bezpośrednio w największe spółki amerykańskie (kapitalizacja powyżej 8 miliardów $), ETF-y na największe amerykańskie spółki lub przez kontrakty terminowe na indeksy akcyjne.
Druga część, czyli strategia Managed Futures Yield (Carry) jest trochę bardziej skomplikowana i próbuję ją prześwietlić w oddzielnym akapicie poniżej.
Struktura ETF-a RSSY wygląda tak jak na poniższym obrazku. Całkowity koszt (TER) wynosi 1,04% czyli nie należy on do tanich produktów.
Aktualna alokacja dla RSSY na dzień 06.08.2024 widoczna jest w tabeli poniżej.
Co to jest Carry?
Celem strategii carry jest osiąganie zysków z inwestycji w określone aktywa bez względu na przyszłą zmianę ceny tych aktywów. Można to wytłumaczyć na przykładzie inwestycji w nieruchomości na wynajem. Załóżmy, że ktoś decyduje się na zaciągnięcie kredytu hipotecznego w celu zakupu nieruchomości (np. mieszkania) i chce tą nieruchomość wynająć z czego będzie osiągał dodatkowy dochód. “Carry trade” w tym przypadku będzie polegał na osiąganiu zysku z wynajmu po odliczeniu wszystkich kosztów takich jak koszty kredytu, podatków, utrzymania nieruchomości, remontów itd.
Zauważcie, że nie wspominałem nic o osiąganiu korzyści z potencjalnego wzrostu ceny nieruchomości i sprzedaży z zyskiem. Ten aspekt całej inwestycji nie jest częścią strategii carry.
Strategię carry możemy zdefiniować jako oczekiwany całkowity zwrot z aktywów przy założeniu, że cena tych aktywów nie ulegnie zmianie. W rzeczywistości rzadko się zdarza aby ceny pozostawały na tym samym poziomie przez dłuższy czas. Dlatego też wszystkie strategie carry wiążą się z ryzykiem, że cena aktywa bazowego zmieni się w niekorzystny sposób co może spowodować zmniejszenie zysków lub nawet doprowadzić do strat.
Gdy korzyści z posiadania danych aktywów przewyższają koszty określane jest to pojęciem “positive carry”. W tym przypadku inwestor może liczyć na zysk w zamian za trzymanie/posiadanie aktywów czyli otwarcie pozycji długiej (long). Z drugiej strony jeśli koszty związane z posiadaniem danych aktywów są wyższe niż korzyści z ich posiadania to mamy do czynienia z “negative carry” i wtedy inwestor może liczyć na zysk w przypadku zawarcia pozycji krótkiej (short).
Carry na rynkach finansowych
Strategie carry głównie znane są z zastosowania gdy mamy do czynienia z różnicą stóp procentowych w różnych krajach. Na przykład jeśli stopy procentowe w Japonii są na poziomie 0,1% a stopy procentowe w USA są na poziomie 5,5% to różnica wynosząca 5,4% może być wykorzystana jako carry trade. Inwestor mógłby pożyczyć japońskiego jena po niewielkich kosztach, zamienić pożyczone jeny na dolary amerykańskie i zainwestować otrzymany kapitał w amerykańskie obligacje. Przy założeniu, że kurs USDJPY pozostanie na niezmienionym poziomie to przewidywana stopa zwrotu z takiej inwestycji powinna kształtować się na poziomie różnicy między oprocentowaniem krótkoterminowych bonów skarbowych USA a oprocentowaniem krótkoterminowych bonów skarbowych Japonii, minus koszty transakcji. Taka różnica nazywana jest czasami “forward points”.
Strategie carry są narażone na ryzyko kursowe i w przypadku gdy jen umocnił by się w stosunku do dolara amerykańskiego mogłoby to wpłynąć zmniejszenie potencjalnego zysku lub doprowadzić do strat. Dodatkowo strategie carry stosują dźwignie w celu zwiększenia potencjalnych zysków co w niekorzystnej sytuacji może spotęgować straty.
Carry trade jest często zamykany w przypadku gwałtownych zawirowań na rynkach finansowych ponieważ inwestorzy chcą szybko pokryć swoje pozycje co prowadzi do podwyższonej zmienności na rynkach. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia przy ostatnich spadkach na początku miesiąca gdy po ogłoszeniu przez bank Japonii informacji o podniesieniu stóp, inwestorzy zaczęli wyprzedawać amerykańskie akcje zakupione za pożyczone jeny aby spłacić te pożyczki. Zamykanie tych pozycji dodatkowo spotęgowało spadki na giełdzie oraz spowodowało dalsze umocnienie się jena.
Pomimo to, iż carry jest głównie łączona z rynkami walutowymi (przykład powyżej z japońskim jenem), to z powodzeniem może być stosowana na innych klasach aktywów takich jak indeksy akcyjne, rynek surowców i obligacji. Aby określić czy strategia carry może być zastosowana w jakiejś klasie aktywów, należy szacować koszty i korzyści wynikające z posiadania danego aktywa. Tabela poniżej pokazuje główne koszty i korzyści dla poszczególnych klas aktywów.
W rzeczywistości strategie carry są realizowane przez profesjonalne biura inwestycyjne, banki, hedge fundy oraz Commodity Trading Advisors (CTA) głównie za pomocą kontraktów terminowych. Carry jest reprezentowane przez różnicę między ceną instrumentu bazowego (spot price) a ceną kontraktu terminowego danego aktywa. Ta różnica określana jest mianem bazy i w przypadku kontraktów na surowce może być ujemna (contango) lub dodatnia (backwardation).
Co to jest contango i backwardation?
Tak jak wspominałem wcześniej aby obliczyć potencjalne zyski z carry dla danych aktywów należałoby oszacować koszty i korzyści z posiadania danego aktywa. Dla różnych rynków wygląda to inaczej i jest to dość ciężkie do obliczenia. Na przykład rynku surowcowego należałoby stworzyć modele/obliczenia dla transportu, magazynowania i ubezpieczenia dla wielu składników każdego surowca.
Zamiast zagłębiać się w skomplikowane obliczenia, możemy wykorzystać rynek kontraktów terminowych (futures). Kontrakty terminowe to umowy kupna lub sprzedaży składnika aktywów w przyszłości po ustalonej cenie. Kontrakty te uwzględniają koszty i korzyści wynikające z posiadania danego składnika aktywów.
Backwardation i contango opisują związek między ceną spot aktywów a cenami wielu kontraktów futures na te same aktywa bazowe z różnymi datami wygaśnięcia.
Backwardation
Backwardation występuje, gdy ceny kontraktów futures z bliskimi datami wygaśnięcia są wyższe niż ceny kontraktów z późniejszymi datami wygaśnięcia. No i teraz przy założeniu, że cena aktywa bazowego (spot price) nie ulegnie zmianie, strategia carry kupiłaby kontrakt z późniejszą datą wygaśnięcia aby zarobić na różnicy między ceną kontraktu a ceną spot (ceny kontraktów zbliżają się do ceny spot gdy zbliża się data realizacji kontraktu). W tym przypadku mamy do czynienia z tzw “positive carry”.
Contango
Contango odnosi się do sytuacji, w której ceny kontraktów futures z późniejszymi datami wygaśnięcia są wyższe niż ceny kontraktów z bliższymi datami wygaśnięcia. W przypadku wystąpienia contango, strategia carry zajęłaby krótką pozycję (short) i mówilibyśmy tu o tzw “negative carry”.
Strategia Managed Futures Yield (Carry) jako całość
Jak już wspominałem wcześniej strategia carry może być zastosowana na kontraktach futures na różnych klasach aktywów. Aby zminimalizować ryzyko, w skład takiej strategii powinna wchodzić odpowiednia ilość kontraktów aby wykorzystać korzyści płynące z dywersyfikacji. Tak też jest w przypadku RSSY, gdzie w skład strategii wchodzi 26 różnych bardzo płynnych kontraktów futures.
Strategie Carry są w większości w pełni systematyczne, oparte o sprawdzone algorytmy i tak też jest w przypadku RSSY.
Niestety, mimo iż istnieją indeksy tworzone przez instytucje finansowe dla strategii carry to albo nie są one adekwatne do strategii RSSY, albo mają bardzo ograniczony zakres danych historycznych. Autorzy strategii Futures Yield stosowanej w RSSY, czyli ReSolve Asset Management, opisali w Managed-Futures-Carry-Whitepaper jak hipotetyczna strategia carry mogłaby wyglądać. ReSolve prowadzi również własną strategię ReSolve Futures Yield (Carry) od września 2021 roku. Poniżej prezentuję wyniki od początku istnienia tej strategii.
Do porównania opisywanej przez Adama i Andrew Butler’a hipotetycznej strategii Carry z wynikami realnej strategii ReSolve Futures Yield (Carry) posłużyłem się danymi ze strony ReSolve. Poniżej wykres pokazujący krzywą kapitału od września 2021 roku.
Jak widać wykresy wyglądają dość podobnie. Rzeczywista strategia od ReSolve ma trochę wyższą zmienność ale to może właśnie expectations vs reality.😁Dodatkowo nie mamy pewności czy strategia wykorzystuje te same kontrakty futures. Ponieważ właśnie tu są różnice między strategią hipotetyczną a tą stosowaną w RSSY. Mamy 24 kontrakty futures w hipotetycznej vs 26 kontraktów w RSSY. Dodatkowo w którymś z wywiadów Adam Butler (ReSolve) powiedział, że ich strategia realizowana jest na 25 kontraktach. Tak czy inaczej uważam, że możemy teoretyczne dane użyć w celu sprawdzenia właściwości strategii.
O tym jak strategia jest skonstruowana nie będę za dużo pisał bo po pierwsze jest to dość skomplikowane a po drugie nie mamy 100% pewności, że ta sama strategia stosowana jest w RSSY. Poniżej wyszczególniłem w punktach główne założenia stosowane w strategii ReSolve Futures Yield (Carry):
- Sygnały strategii konstruowane są na podstawie różnych metod
- Wielkość pozycji dobierana jest na podstawie średniej sygnałów z ostatnich 5 dni oraz zmienności na poziomie klasy aktywów i następnie całego portfela (10% volatility target). Im wyższa zmienność tym mniejsza wartość pozycji.
- Strategia jest optymalizowana w taki sposób aby była jak najmniej skorelowana z rynkiem akcji i obligacji
Wykorzystując zakres danych dla strategii hipotetycznej od stycznia 2000 roku do sierpnia 2021 i dodając dane z rzeczywistej strategii ReSolve od września 2021 do czerwca 2024 możemy zobaczyć jak wygląda wykres strategii carry w porównaniu do innych klas aktywów. Wyniki strategii uwzględniają koszty transakcyjne i koszty za zarządzanie.
Too good to be true? No tak to wygląda na pierwszy rzut oka. Stopa zwrotu (CAGR) jest znacznie wyższa w porównaniu do innych klas aktywów. Niższa zmienność, dużo niższe maksymalne obsunięcie i zerowa korelacja z S&P500. Korelacja Carry z rynkiem obligacji (US 10-Year bonds) wynosi -0,11.
Zobaczmy jak strategia zachowywała się w czasie gdy na rynku akcji mieliśmy spadki.
Bańka dot-com (1.2000 – 12.2002)
Kryzys finansowy (10.2007 – 04.2009)
Ostatnia bessa (12.2021 – 12.2022)
W każdym z trzech badanych przypadków, gdy mieliśmy do czynienia ze spadkami na rynku amerykańskich akcji, strategia Carry radziła sobie dużo lepiej. Szczególnie widoczne jest to podczas ostatniej bessy gdzie widzieliśmy w tym samym czasie spadki na rynku obligacji i akcji.
Symulacja RSSY od 2000 roku
Dzięki danym strategii hipotetycznej + dane realnej strategii od ReSolve możemy zasymulować ETF RSSY od stycznia 2000 roku. Konstrukcja takiego instrumentu będzie wyglądała następująco:
Wyniki za okres od 1.2000 do 5.2024 (przed debiutem RSSY), zostały skorygowane o rzeczywiste koszty ETF-a RSSY, które wynoszą 1,04%. Przy czym wziąłem pod uwagę, że zarówno hipotetyczna jak i realna strategia od ReSolve uwzględniała już koszty za zarządzanie 0,95%. Dodatkowo od całości odejmowany jest koszt gotówki jako szacowany koszt lewarowania.
Podsumowanie
Po przeprowadzonej analizie strategii Carry widać, że może ona być uzupełnienieniem dobrze zdywersyfikowanego portfela. Patrząc na zachowanie strategii w okresach spadków na rynkach akcji powinniśmy oczekiwać, że pełnić ona będzie rolę zabezpieczenia przed tymi spadkami. Jeśli weźmiemy pod uwagę wyniki i charakterystykę połączenia akcji z Carry w formie return stacking to może to być dobre rozwiązanie dla inwestorów, którzy chcieliby dodać ekspozycję na Carry bez koniecznej redukcji części akcyjnej.
Również połączenie Managed Futures Yield (Carry) z Managed Futures Trend jest dość ciekawym rozwiązaniem. Obie strategie mogą się uzupełniać w dobrze zdywersyfikowanym portfelu zważywszy na to, że historycznie obie te strategie były dość nisko skorelowane.
Musimy oczywiście pamiętać, że przedstawione w tym wpisie wyniki strategii carry w pewnym zakresie są czysto teoretyczne i w rzeczywistości mogą się znacznie różnić. Przykładem jest tutaj wynik za czerwiec ETF-a RSSY w porównaniu do skonstruowanego przeze mnie jego odpowiednika składającego się z ETF-a SPY+ReSolve Futures Yield (Carry). Wynik RSSY w czerwcu wyniósł 4,24% a jego symulacja 8,64%. Dodatkowo musimy wziąć pod uwagę podatek od wypłacanych dywidend.
Patrząc również na wynik czystej strategii ReSolve Futures Yield (Carry) za maj 2024 (-14,09%) można wywnioskować dlaczego RSSY zadebiutował pod koniec maja a nie wcześniej ale to już zahacza o teorie spiskowe. 🙂
Inwestor, który zdecyduje się na dodanie RSSY do portfela musi wziąć pod uwagę wyższą zmienność portfela jako całości (będzie mocniej bujać). Dodatkowo ciężko jest porównać wyniki do jakiegoś benchmarku bo takiego nie ma, przez co czasami ciężko będzie wytłumaczyć dlaczego akurat strategia ma takie wyniki a nie inne. Oczywiście pozostaje nam sam indeks S&P500 i założenie, że RSSY powinien uzyskać lepszy wynik w dłuższym terminie. Kluczowe jest tu stwierdzenie “w dłuższym terminie”, ponieważ wielu inwestorów patrzy na wyniki z perspektywy dni czy miesięcy, co przy każdej aktywnej strategii (a taką jest Carry czy Trend) jest błędne. Wcześniej pokazałem, że korelacja “czystej” strategii Carry do indeksu S&P500 wyniosła 0 (lub była bliska 0) czyli tak naprawdę oznacza to brak korelacji. Zatem, gdy indeks S&P500 rośnie to strategia Carry może czasami również rosnąć a czasami spadać. Dlatego też tracking error takiego portfela może sięgać nawet wartości zmienności S&P500 co dla niektórych może być to trudne do zaakceptowania.
Na koniec chciałbym żebyś przeprowadził eksperyment i pomyślał jak wyglądałby twój portfel jeśli nie miałbyś możliwości jego zmiany do końca życia albo nawet jakby miałby to być portfel twojej rodziny gdy ciebie już zabraknie na tym świecie. Jakie aktywa i w jakiej ilości znalazłby się w takim portfelu? W moim przypadku, w oparciu o teoretyczne symulacje ETF-ów od Return Stacking, byłby to prosty portfel złożony z 2 ETF-ów czyli 50% RSBT + 50%RSSY.
Co ty myślisz o strategii Carry i samym RSSY? Czy dodał/a byś go do swego portfela?
Przedstawione dane symulacji RSSY są już dostępne w arkuszu Twój Portfel Pasywny, który możesz pobrać klikając na przycisk z linkiem poniżej. Zachęcam do testowania i dzielenia się spostrzeżeniami.
Pozdrawiam i życzę tylko udanych inwestycji!
Grzegorz
Świetne! Czy słyszałeś o kolejnym aktywie zabezpieczającym przed spadkami na rynku akcji oraz oferującym dodatnie zwroty w czasach hossy, jakim jest QMJ (Quality minus Junk)? Tutaj więcej informacji: https://www.man.com/maninstitute/yieldy-put-infinity-and-beyond-bonds
Sam się zastanawiam nad włączeniem go do portfela jednak mam problemy z wyborem odpowiedniego wehikułu. Symulację danych historycznych można pobrać z AQR: https://www.aqr.com/Insights/Datasets/Quality-Minus-Junk-Factors-Monthly
Hej Adam,
Tak słyszałem o QMJ. Niestety nie znam żadnego ETF, który implementuje taką strategię.
Osobiście znalazłem poniższe tickery (niektóre to fundusze inwestycyjne, nie wszystkie też stosują strategię long-short):
– QLENX (mutual fund od AQR)
– FTLS (long/short)
– SPHQ (long only)
– BTAL (long only)
– VFQY (long only)
Tylko który wybrać? Chyba bezpieczniej dwa fifty-fifty 😉
Byłbym ostrożny w inwestowaniu w takie instrumenty bez dokładnego sprawdzenia strategii i porównania z tym co pisze AQR o faktorze QMJ. Przeprowadziłem regresję faktorową na szybko i tylko BTAL ma większą ekspozycję na QMJ.
Dzięki Grzegorz za profesjonalną analizę.
Muszę przyznać, że RSSY wygląda na pierwszy rzut oka niezwykle atrakcyjnie.
Martwi mnie tylko rozbieżność teorii z praktyką co do wyników
Niemniej jednak inwestycja w tego etfa jest kusząca.
Moim problemem jest nadmiar instrumentów: RSST, KMLM, DBMF
i jeszcze etfy na cały świat, S&P500, rynki rozwijające się, obligacje EDO i jeszcze trochę pomniejszych aktywów.
Fajnie by to było jakoś zgrabnie uprościć …
Dzięki Krzysztof za dobre słowo.
Zgadzam się, że wraz ze wzrostem ilości dostępnych strategii może być ciężko podjąć decyzję co powinno trafić do portfela. Moim zdaniem należy podejść do tego w inny sposób. Odpowiedz sobie na następujące pytania:
1. Czy chcę być bardziej zdywersyfikowany czy może koncentrować się na jakimś określonym rynku czy sektorze?
2. Jakie ryzyko mogę zaakceptować na podstawie maksymalnego obsunięcia, długości tego obsunięcia + akceptowalna zmienność.
3. Tradycyjny portfel (akcje + obligacje) czy tradycja i alternatywa (dodać trend i może carry)?
4. Na koniec czy wykorzystać lewar via return stacking?
Jak zwykle świetna robota!
Mam podobne przemyślenia jak @Krzysztof – jak być konsekwentnym i wytrwałym w realizacji swojej strategii jak co parę miesięcy pojawia się kolejny fajny produkt ETF ? 😉
Ja postawiłem na NTSX + DBMF/KMLM + EDO. Nie zamierzam nic w tym zmieniać – zobaczymy jak długo wytrwam w tym przekonaniu 🙂
Hej Mart,
Dziękuję za docenienie.
Jeśli chodzi o Twój portfel to wygląda dość interesująco. Zawsze możesz dodać RSSY później np. przy kolejnych dopłatach do portfela 😊
Ja już powoli docieram do etapu, gdzie zacznę wypłacać a nie dopłacać 🙂
Wartościowy artykuł. Mnie osobiście brakuje w całej rodzinie RR…xx historii. NTSX ma już 5 lat, jakieś wnioski można wyciągnąć. W przypadku RR niestety istnieje spore ryzyko, że realne wyniki będą inne, niż w syntetycznych symulacjach. Dla mnie najlepiej, jakby taki ETF miał minimum 10 lat historii i to takiej, kiedy był jakiś większy shake out, jak np GFC w 2008.
Hej Jorg,
Dzięki.
Pełna zgoda na temat krótkiej historii tych ETF-ów. Myślę, że właśnie krótka historia jest dla wielu argumentem żeby się jeszcze powstrzymać przed zainwestowaniem w RS. Będę śledził na bierząco wyniki i może co jakiś czas napiszę update.
Pozdrawiam
Dzięki za włożoną pracę w pisanie artykułów. Jedna z lepszych baz informacji dla ludzi którzy chcą stworzyć swoje portfolio. Od całkiem niedawna zacząłem szukać informacji odnośnie Managed Futures Yield (Carry), ale tutaj w zupełności dla mnie temat został wyjaśniony.
Mój obecny portfel długoterminowy (30% S&P500 lev.1.5; 30% KMLM; 20% DBMF; 10% TLT; 10% Gold) wygląda jak poniżej. Z pewnością dodam do niego RSSY.
Jeszcze raz wielkie dzięki.
Pozdrawiam
Dzięki Marcin za dobre słowo.
Pozdrawiam
Marcin,
Tak z ciekawości, jak uzyskujesz lecar na S&P500? Jako margin u brokera ?
Pozdrawiam
Krzysztof
Dobieram odpowiednie proporcje w ETF-ach – 50% kapitału w „ProShares Ultra S&P500 (SSO.US)” + 50% kapitału SPDR S&P 500 ETF Trust (SPY.US).
Przy okazji, całkiem niedawno wyszedł kolejny produkt z serii Return Stacking „Return Stacked Bonds & Futures Yield ETF (RSBY.US)”. Warto się nad nim pochylić w pasywnym portfelu szczególnie jeżeli chodzi o korelację między aktywami.
powyżej jakiś błąd przy wklejaniu obrazka 😉
https://zapodaj.net/plik-vn2djrwXdd
Hej,
Grzegorz, czy wszystkie instrumenty MF które udostępniasz w arkuszu google są mapowane aż od 2000r? Pytam bo zrobiłem sobie już kilkadziesiąt symulacji różnych układów MF, z myślą aby dodać jakąś ich część do budowanego portfela i póki co mi wychodzi, że te w parze z RSSY są najlepsze pod kątem stopy zwrotu. Nie mówiąc już w ogóle o porównaniu ich do samego VOO jako benchmarku, który w moich testach na Twoim arkuszu jest daaaaleko w tyle za opcjami zawierającymi MF. Pytam dlatego, że chcę wiedzieć czy może coś jest z ich mapowaniem, czy faktycznie takie są wyniki? RSSY jest niestety świeżutki (z maja 2024), jakie macie metody na ocenę takiego ETF kiedy jest warty do wzięcia go do portfela? Po jakimś czasie obserwacji? gromadzenia kapitału? Jak to można stwierdzić? Pozdrawiam!
Hej John,
Wszystkie instrumenty, które znajdują się w arkuszu są mapowane od 2000 roku. Więcej szczegółów znajdziesz w zakładce “Dane historyczne”. Jeśli chodzi o RSSY to od 2000 roku do momentu pierwszego notowania ETFa jest to symulacja w oparciu o indeks MF, który on próbuje replikować. Jak wychodzi mu ta replikacja w rzeczywistości to już inna sprawa.
Po jakim czasie można rozważyć dodanie go do portfela? hmm… to bardzo indywidualna sprawa. Tak jak pisałeś można spojrzeć na wielkość aktywów, porównać z indeksem, który replikuje. Jeśli przekonuje Cię idea RSSY ale z powodu krótkiej historii ETFa masz obiekcje czy warto dodać go do portfela to może dodawaj go transzami (np. 1-2% wartości portfela co pewien okres).
Pozdro
Grzegorz